Heerhugowaard, 10 april 2023. Een spannende nacht.
Het was een spannende nacht, afgelopen nacht. Ik kreeg een verlaat Paascadeau van kater Freddie. Nooit eerder had hij een cadeau mee naar huis genomen. Normaal mag hij er s ’nachts ook niet uit. Maar het was 10 graden vannacht buiten en ik werd wakker omdat ik het warm had. Mijn winterdekbed ligt er nog op mijn bed. Dus het slaapkamerraam opgedaan ter verkoeling. Ik slaap op 1 hoog, maar dat deert Freddie niet. Hij stapt rustig uit het slaapkamerraam, loopt over de smalle richel, springt op het afdakje boven de voordeur en springt vanaf daar op container en is beneden. Zo komt hij ook omhoog, alleen dit keer kwam hij niet alleen. Ik hoorde hem in de slaapkamer neer komen met een plof en draaide me weer om, het was 2:30 in de nacht.
Freddie ging in de hal boven zitten en ik hoorde een raar geluid. Freddie was duidelijk aan het spelen, dat doet hij wel een vaker. Het liefste met een haarelastiekje van mij en dan maakt hij gekke sprongen. Dit klonk anders. Ook hoorde ik nog een ander geluid. Freddie was niet alleen. Ik sprong mijn bed uit, gewapend met mijn mobiel in mijn hand en deed de slaapkamerlamp aan. Ik keek om de hoek naar de hal, gaf een gil en begon te schelden tegen Freddie die zat te spelen met een kleine pad. De pad piepte wat en ging richting de trap. Ik moest snel handelen want anders kon ik in de nacht het hele huis door achter een pad aan. Na mijn gescheld bleef Freddie van de gestreste pad af en ging beteuterd op de trap zitten. Ik deed snel alle deuren dicht om te voorkomen dat de pad naar een andere ruimte zou gaan.
Mijn brein maakte overuren, hoe moest ik die pad vangen. Het beestje was al volledig in de stress door die kater die hem in zijn bek meesleepte en hij sprong alle kanten op. Ik pakte snel de prullenbak, haalde de plastic zak met rommel eruit en zette deze op zijn kop over de pad. Dat ging vlot, de pad sprong in de prullenbak in het rond en ik wachtte even tot hij rustig werd. Freddie probeerde nog zich ermee te bemoeien maar ik gaf een brul en hij rende weer naar de trap.
Na een minuut of 5 werd de pad rustig en had ik een stuk stevig karton gevonden om onder de prullenbak te schuiven. Helaas bleek het karton te smal en de pad ging naast het karton zitten, dus nog meer karton onder de prullenbal geschoven en nu kon de pad niet meer ontsnappen. Ik met de prullenbak naar het slaapkamerraam om de pad buiten te zetten. Naar beneden lopen met hem durfde ik niet. Stel dat hij gaat bewegen of dat ik het karton per ongeluk verschuif. Hij moest zo snel mogelijk naar buiten. Maar de pad liet de prullenbak niet los. Flink schudden durfde ik niet, stel dat de pad dan weer naar binnen zou springen! Tegen mij aan zou springen! Of dat hij van 1 hoog omlaag zou vallen. Land een pad op zijn pootjes? Of verwond ik hem dan of erger? Vragen zonder antwoord.
Uiteindelijk besloten om de pad met prullenbak naar beneden te gooien. Wel uitkijken en niet de prullenbak tegen een geparkeerde auto aan gooien. Dat ging goed. Van boven scheen ik naar de prullenbak met het lampje van mijn mobiel en al snel zag ik hem uit de prullenbak springen. Raam dicht en maar even beneden tv gaan kijken. Hoofd was te druk om te slapen en mijn hart klopte in mijn keel. Vanmorgen mijn winterdekbed in de wasmachine gedaan en voor vanavond mijn voorjaarsdekbed op bed. Kan ik hopelijk vannacht wel lekker slapen. Het slaapkamerraam blijft op een kier en Freddie heeft vannacht weer huisarrest. Als ik maar niet ga dromen van springende padden in mijn huis.
Foto is van de dader op een rustiger moment…
Liefs, Bea.
